Polecane wpisy Blog

3

Emocje. Puzzle edukacyjne

O grach z serii Uczmy się, inspirowanej fińskimi doświadczeniami nauczania przedszkolnego czy wczesnoszkolnego, pisałem już w recenzjach. Jeśli chcecie możecie zajrzeć sobie do tamtych tekstów [1] i [2] w nowym oknie. Dziś kilka zdań ode mnie o kolejnym tytule z tej serii.   Emocje. Puzzle edukacyjne: gra-nie-gra Emocje. Puzzle edukacyjne trudno właściwie nazwać grą w takim...

1

7 rund (recenzja)

Chcę Wam dziś napisać o grze 7 rund. To leciutka gra karciana, przy której całkiem przyjemnie bawiłem się z rodziną i znajomymi w ostatnich kilku miesiącach. Czy to gra wybitna. No nie. Nie ma zresztą wcale zamiaru bawić się w wybitność. To nie jej styl. Jest nawet mocno losowa i kapryśna. Chce po prostu angażować...

0

Matka Ziemia (recenzja)

W programie Tactic Games pojawia się tej jesieni kooperacyjna (sic!) gra quizowa bardzo konkretnie tematyzująca kwestie ekologiczne. Gra nazywa się Matka Ziemia i zaprasza drużynę złożoną z 2 do 6 osób do podjęcia się ratowania świata – jak się łatwo domyślić, przez wykazanie się swoją wiedzą, ale też zreflektowanie swojej niewiedzy i w efekcie tego...

4

Pitagoras (recenzja)

Czy można stworzyć grę bazującą wprost na liczeniu? W sumie czemu nie. Czy to będzie taka gra, jak wszystkie te, co mają przede wszystkim bawić? To zależy i od sposobu zaprojektowania gry, a pewnie jeszcze bardziej, od tego, jak bardzo lubicie liczyć. Ja przyznam, że Pitagorasa nie wyjąłbym jako gry na spotkanie rodzinne czy towarzyskie,...

0

Chodź na Słówko (recenzja)

Kto lubi grać w Boggle? Ja lubię. To wciąż jedna z lepszym moim zdaniem gier słownych. Dzisiaj jednak nie opowiem o stareńkiej, bo pochodzącej aż z 1972 r. Boggle, tylko o Chodź na słówko, nowości z programu wydawnictwa Tactic Games. Dla mnie inspiracja klasykiem jest w tym tytule wyraźna, ale też do tego na tyle...

0

Cartaventura: Oklahoma (recenzja)

W połowie roku 2022 dzieliłem się na łamach tego bloga wrażeniami po rozegraniu dwóch gier z serii Cartaventura. Mam nadzieję, że tamtą recenzję wtedy przeczytaliście. Może nawet też zagraliście w Winlandię lub Lhasę. Jeśli nie, warto zacząć od tego tekstu – otworzę Wam go wygodnie w osobnej karcie. Dziś opowiem o trzecim tytule serii, który...

1

Schollen treiben (recenzja)

Grę Schollen treiben, sympatycznego malucha, przesłał mi jako prezent sam autor tej gry, Martin Schlegel. Lubimy się od dawna, gry Martina (m.in. Aqua Romana, Adios Calavera!, Key West, Darwinci, Top oder Flop, Hekla, Bangkok Klongs, West Africa, M, Atacama) – mają swój charakterystyczny styl, a ja Martinowi niezmiennie dopinguję, żeby odkryły je wreszcie także polskie...

0

Reakcja łańcuchowa (recenzja)

Nie sądziłem, że ta gra aż tak “chwyci”, ale widać zachwyciła, bo wszyscy, z którymi grałem w Reakcję łańcuchową, chętnie wywołują ja na stół z powrotem. Czasem aż się boję wspominać ten tytuł. No, bo ile można… Przecież i w szafkach w Klubie i w domu, a nawet jak gdzieś jedziemy grać po rodzinie, mam...