Galakta zapowiedziała na 2021 wydanie Kahuny, dwuosobowej gry Güntera Cornetta, za naszą zachodnią granicą dobrze rozpoznawalnej dzięki włączeniu jej w 1998 r. w serię gier dla 2 osób wydawnictwa KOSMOS. Mam Kahunę i bardzo sobie ją cenię. Nie każdy jednak wie, że obok tej tylko dwuosobowej wersji gry istnieje także jej wersja dla 2 –...
Uwe Rosenberg ma w Polsce wielu fanów. I to jest zrozumiałe. Jakiś niewielki głazik do planszówkowego ogródka udało mu się wnieść. Każdy, kto ma trochę oglądu, o tym wie. Ale… tak naprawdę znawców twórczości Uwego w Polsce jest niewielu. Bo na to trzeba by w to wszystko zagrać i to nie raz, nie po łebkach....
Twórczość Ornelli nie jest w Polsce szczególnie znana. Ja sam grałem wcześniej tylko w jego Il Principe, całkiem przyjemną, z tego co pamiętam. Swego czasu w polskiej edycji pojawiła się Martinique, ale o niej słyszałem tylko, że się nieszczególnie przyjęła. Assyria z linii Ystari Games też mnie jakoś ominęła. Ktoś z moich znajomych sprawił sobie...
Capital Filipa Miłuńskiego to jedna z najsolidniejszych obok Santa Maria, a do tego być może najlepiej wydana gra z serii Expert wydawnictwa Granna. Dostaliśmy kiedyś egzemplarz do Klubu gier planszowych, który prowadzę w Nowej Soli. Już po pierwszym zagraniu zauroczyłem się tak, że przytuliłem sobie swoją kopię. W którą potem po prostu nie było czasu...
Po zagraniu w rozszerzenie Czekolada, rzeczywiście poszedłem za ciosem i „odpółkowałem” rozszerzenie Diamenty. Drugi zestaw dodatków zawiera cztery kolejne moduły, które można dowolnie łączyć z samą podstawką bądź z podstawką obudowaną już dowolnymi dodatkami z Czekolady. My połączyliśmy moduły Diamentów z podstawowym zestawem gry – no i cóż… Zawsze to jakieś nowe doświadczenie. I napiszę...
Napisał Marcin Szrama · Published 28 marca 2021 · Last modified 4 kwietnia 2021
Kakao jest grą, do której mam bardzo pozytywne nastawienie. Bardzo sprytnie rozwiązano w niej sposób aktywowania akcji z kafelków. Taki to miks gry w dokładanie z grą pracownikami. Do tego elastycznie rozwijające się pole gry i prosta, a odpowiednio wymagająca punktacja. Zagram w Kakao i w domu i w klubie gier planszowych. A w tym...
Przeklęta kopalnia została wydana w roku 2008. Dobrze pamiętam ten rok, bo wtedy jedyny raz udało mi się wyrwać w trakcie roku szkolnego na targi Essen. To były ciekawe i bardzo dziwne czasy. Decyzje części wydawców wprawiały w osłupienie i budziły żywe dyskusje. Kuźnia Gier na przykład wyliczyła sobie, że w Mozaice (Numernabisa) Adama Kałuży...
Ani chybi w Mamma mia! już kiedyś grałem, tylko widać nie na swoim egzemplarzu, bo się okazało, że karty jeszcze miałem zafoliowane. A akurat szykowałem się do recenzji Gry z jajem, która z Mamma mia! ma jakieś tam odległe (w większości naciągane) podobieństwa. I pomyślałem sobie, jak mam pisać o grze, która wymaga zapamiętywania kart...
Treści na tym blogu powstają w wolnym czasie, często po nocach. Jeśli cenisz sobie to, co tu robię - możesz mnie wzmocnić kubkiem dobrej kawy.
Więcej:
Ta strona korzysta z plików cookie, aby poprawić wrażenia podczas poruszania się po witrynie. Spośród nich pliki cookie, które są sklasyfikowane jako niezbędne, są przechowywane w przeglądarce, ponieważ są niezbędne do działania podstawowych funkcji witryny. Używamy również plików cookie stron trzecich, które pomagają nam analizować i rozumieć, w jaki sposób korzystasz z tej witryny. Te pliki cookie będą przechowywane w Twojej przeglądarce tylko za Twoją zgodą. Masz również możliwość rezygnacji z tych plików cookie. Jednak rezygnacja z niektórych z tych plików cookie może wpłynąć na wygodę przeglądania.