Napisał Marcin Szrama · Published 8 listopada 2020 · Last modified 13 listopada 2020
Die Sterne stehen richtig to gra, która ma swoją polską edycję, wydaną jako Gwiazdy są w porządku nakładem wydawnictwa Black Monk. Ja przy któryś porządkach w regale zorientowałem się, że mam wersję niemiecką od Pegasus Spiele. Ale ponieważ Wy najprawdopodobniej – jeśli już – trafice na jej polska wersję, umówmy się, że będę używał skróconej...
Niektórzy zapewne pamiętają ten fenomen. Targi Spiel 2010 stały grami o winie czy jego produkcji. Vinhos, Grand Cru, King’s Vineyard i Toscana. Vinhos nawet potem było dostępne na polskim rynku dzięki wydawnictwu Hobbity. Przyuważyłem tę modę, bo wtedy jakoś się bardziej fascynowałem nowościami na targach niż dziś, ale nigdy jakoś się specjalnie do niej nie...
Mykerinos przeleżał w regale grube lata. Nie pamiętam nawet kiedy go sobie kupiłem. Zawsze chciałem go mieć, wiedziałem, że zagram, ale jakoś też czułem, że muszę dojrzeć. Już z jakieś 4 razy brałem się w międzyczasie za czytanie instrukcji i wciąż nie miałem tego objawienia „momentu”. Macie też tak, że wiecie, że dobra gra, ale...
At the Gates of Loyang, wydane w Polsce przez Fullcap Games jako po prostu Loyang, to ta sławna poprzedniczka Agricoli, wydana dopiero po swojej sławniejszej, młodszej siostrze. Leżała u mnie na półce z etykietką „do nadrobienia” – bo przecież wstyd nie znać. Historia i takie tam. No i nadrobiłem. Rzut okiem na grę W...
Hurry’Cup! nie należy do moich najulubieńszych gatunków gier. Zasadniczo nie lubię gier wyścigowych. Strasznie mnie nuży sama konieczność jakiegoś (najczęściej upierdliwego) pokonywania trasy, tym bardziej, że w tym gatunku jak mało w którym to, co się dzieje na torze, podkreśla jeszcze bardziej powtarzalność czynności graczy i podobieństwa rund do siebie. W sumie nie wiem, dlaczego...
Der Turmbau zu Babel (Tower of Babel) to gra Reinera Knizii. Temat jaki jest, każdy widzi po pudełku. Budujemy cuda starożytnego świata. Przynajmniej w jakimś tam zarysie, bo tematyka jest zrysowana bardzo pobieżnie i najwięcej utrzymują nas w niej grafiki gry. Na szczęście tu akurat szkicowość tematu nie przeszkadza. Jest zresztą w kontekście mechaniki potrzebny...
W Wyspę Kwitnącej Wiśni zagrałem kiedyś w zaprzyjaźnionym klubie planszówkowym. Spodobała mi się i niebawem kupiłem sobie własny egzemplarz. Po czym najwidoczniej uznałem, że już samo posiadanie pudełka zaspokaja moje planszówkowe natręctwa, a brak czasu jest wystarczającą wymówką. I tak pudełko straciło folię dopiero dziś. Na tym moim egzemplarzu zagraliśmy na razie w 2 osoby....
Reinera Stockhausena jako autora kojarzycie…, albo wcale nie. Trochę to zależy od tego, w jakim kąciku planszówkowego hobby się poruszacie. Po polsku wyszły jego: Crazy Kick (jako Futboll Ligretto, a później jako Polska, gola!), Altiplano i Orlean. Ale Reiner stworzył też kilka innych tytułów, które polskiej edycji się nie doczekały. O Lübeck ongiś pisałem w...
Treści na tym blogu powstają w wolnym czasie, często po nocach. Jeśli cenisz sobie to, co tu robię - możesz mnie wzmocnić kubkiem dobrej kawy.
Więcej:
Ta strona korzysta z plików cookie, aby poprawić wrażenia podczas poruszania się po witrynie. Spośród nich pliki cookie, które są sklasyfikowane jako niezbędne, są przechowywane w przeglądarce, ponieważ są niezbędne do działania podstawowych funkcji witryny. Używamy również plików cookie stron trzecich, które pomagają nam analizować i rozumieć, w jaki sposób korzystasz z tej witryny. Te pliki cookie będą przechowywane w Twojej przeglądarce tylko za Twoją zgodą. Masz również możliwość rezygnacji z tych plików cookie. Jednak rezygnacja z niektórych z tych plików cookie może wpłynąć na wygodę przeglądania.