Kakao. Diamenty (wrażenia)

Po zagraniu w rozszerzenie Czekolada, rzeczywiście poszedłem za ciosem i „odpółkowałem” rozszerzenie Diamenty. Drugi zestaw dodatków zawiera cztery kolejne moduły, które można dowolnie łączyć z samą podstawką bądź z podstawką obudowaną już dowolnymi dodatkami z Czekolady. My połączyliśmy moduły Diamentów z podstawowym zestawem gry – no i cóż… Zawsze to jakieś nowe doświadczenie. I napiszę kilka słów przecież.

 

Rzut okiem na dodatek Czekolada. Diamenty

Najobszerniejszym dodatkiem w pudełku jest Kopalnia kamieni szlachetnych. To pięć kafelków kopalni, wózek kopalniany, znaczniki diamentów w czterech kolorach, które się przed grą wsypuje do wózka oraz 7 kafelków masek z różnymi wartościami punktowymi. Gdy odkrywamy kafelek kopalni ze stosu, wysypujemy na niego 6 diamentów z wózka. Kafelek dokłada się do planszy z tymi diamentami. Dokładając swoich robotników możemy potem „wydobywać” diamenty. To wprowadza mechanikę set collection, bo za każdym razem, gdy uzbieramy 4 różnokolorowe diamenty, dobieramy sobie maskę z najniższą dostępną aktualnie wartością punktową.

Drugi moduł Drzewo życia wprowadza nowy rodzaj kafelka. Gdy dostawiamy do niego pracowników, każdy z nich przynosi nam 1 złoto. Za to dołożenie własnego kafelka stroną bez pracowników pozwala zdobyć od razu 3 sztuki złota.

Moduł Łaska cesarza to jedynie pionek cesarza. Gdy w trakcie gry dołożymy swój kafelek z pracownikami w linii kafelków, w której stoi cesarz, przenosimy ten pionek na nowo dołożony żeton, za co dostajemy od razu 1 złoto extra. To sposób na powolne ciułanie punktów, ale te punkty na koniec gry mogą mieć jednak znaczenie.  A ponieważ mogą, moduł wymusza też specyficzny sposób poszerzania planszy.

I wreszcie ostatni moduł, czyli Nowi pracownicy. To zestaw dodatkowych kafelków dla graczy, na których pracownicy ułożeni są w odmiennych układach niż w grze podstawowej. Umawiamy się, jakie kafelki z podstawki zamieniamy na nowe, tak aby każdy miał ten sam zestaw żetonów. Nowe ustawienia pracowników na bokach kafelków zmuszają do lekko odmiennego podejścia do rozgrywki. I raczej utrudniają sprawy niż ułatwiają. Ten moduł pozwala też na sterowanie długością gry, bo kafelków pracowników można dodać mniej lub więcej.

 

Wrażenia

W porównaniu z modułami z Czekolady te z Diamentów wydają się nieco bardziej interesujące. Przynajmniej w tym sensie, że wszystkie pokazują rzeczywiście pomysłowość autora. Dodać jeden pionek do gry i zbudować na nim całą mechanikę dodatku, no to jest jakiś wyczyn. Bo to niby kosmetyka, a przecież w planie całej rozgrywki wymiar punktowy grania na Łaskę cesarza może być dość znaczny.

Po grze z modułami Diamentów stwierdziliśmy jednak mimo wszystko, że rozszerzenie pozostawia po sobie dziwne wspomnienie. Przeskok między charakterem podstawki Kakao a tego rozszerzenia jest duży i wydaje się, jakby brakowało między nimi czegoś, co będzie łączącym te światy pomostem.

My najchętniej sięgniemy po Diamenty razem z dodatkami z Czekolady. Jedyny problem w tym sięganiu jest prawdopodobnie taki – a sugeruje go wprost instrukcja – że pełne połączenie wszystkich modułów obu rozszerzeń możliwe jest dopiero dla gry w 3 i 4 osoby.

Innym słabszym punktem rozszerzeń do Kakao jest konieczność zastępowania kafelków podstawki kafelkami z modułów. Nie jest to intuicyjne, a raczej czyni z przygotowania do gry coś, co przypomina bardziej remanent niż setup. Diamenty jeszcze bardziej uwypukliły nam tę przypadłość, którą odczuwaliśmy już przy Czekoladzie, ale jakoś jeszcze staraliśmy się wybaczyć. Teraz zaczęło to nas już konkretnie irytować.

Gdy w grę wchodzi pilne przeglądanie wszystkich trzech instrukcji, żeby zagrać na dobrze zbalansowanym zestawie kafelków, to zapału do zabawy trochę mimo wszystko ubywa. Chyba, że gracie w podstawki z dodatkami częściej niż my, bo wtedy oczywiście tego wysiłku na przypominanie sobie zasad i doczytywanie będzie jakby mniej.

[68/169] #półkawstydu #ogarniampółkęwstydu [lista] tydzień: 22 -28 marca 2021

„Kakao. Diamenty” w serwisie Boardgamegeek