Down Under & Sturt’s Stony Desert

Gry z programu małego niemieckiego Bambus Spieleverlag to gry szczególne. Zwykle zabiorą nas w jakąś podróż. Może to być podróż literacka, jak w karcianych grach opartych o znane opowiadania R.L. Stevensona: Flaschenteufel i Dr. Jekyl & Mr. Hyde. Albo też podróż w odległe zakątki Ziemi: Nanuuk! przenosi graczy w świat arktycznego ludu Inuitów, a Down Under, o której chcę opowiedzieć w tym artykule, do nie mniej egzotycznej Australii.

Grę zapakowano w niewielkie, solidne i nastrojowo zilustrowane pudełko. Twarde i bardzo trwałe żetony dostajemy już wyjęte z wyprasek i poukładane w kartonowych przegródkach. Co ciekawe żetony są dwustronne. Na jednej stronie nadrukowano kolorową Down Under, na drugiej czarno-białą grę dla 2 graczy Sturt’s Stony Desert. Autor stwierdził po prostu, że szkoda nie wykorzystać rewersu żetonów. Całości uzupełniają instrukcja i 20-stronicowa broszurka o Australii – obie drukowane w kolorze, ta ostatnia nawet na kredowym papierze.

Down Under

to gra oparta na prostej koncepcji przywodząca na myśl takie tytuły jak Tsuro czy Trax. Celem gracza jest ułożenie w obrębie ograniczonego obszaru gry możliwie jak najdłuższej drogi, jednocześnie przeszkadzając przeciwnikom w osiągnięciu podobnego celu. Gracz ma do dyspozycji żetony z 2 krzyżującymi się prostymi odcinkami, żetony z dwoma zakrętami, oraz dwa zakończenia drogi.

Oryginalne w tym koncepcie jest występowanie dróg neutralnych. Tak więc na każdym żetonie jest jeden odcinek drogi w kolorze gracza i jeden szary, neutralny. Odcinki w kolorach neutralnych mogą być wbudowywane w drogę dowolnego z graczy. Zatem dokładając nasz żeton zawsze wystawiamy się na niebezpieczeństwo stworzenia przeciwnikowi korzystnej sytuacji.

Punkty w wersji podstawowej przyznaje się graczom za odcinki drogi. Narysowane na nich zwierzęta nie odgrywają tutaj żadnej roli. Jednak dołączenie do rozgrywki punktacji za zwierzęta diametralnie zmienia charakter gry i czyni ją o wiele bardziej interesującą. W tej wersji Down Under oprócz punktów za odcinki drogi gracze otrzymują po 5 punktów za każdy zestaw struś emu + kangur + dziobak, ale tracą po 2 punkty za każdego królika, jeżeli nie udało im się wbudować w drogę psa dingo.

Bardzo interesującym rozwiązaniem jest możliwość dobrania trudności rozgrywki przez zmniejszanie obszaru gry. Propozycje dla każdej liczby graczy podaje zawarta w instrukcji tabela.

Sturt’s Stony Desert

czyli Kamienna pustynia Sturta zawarta na rewersach żetonów Down Under okazała się interesującą i całkiem wymagającą grą dla 2 graczy. Dzięki czarno-białej szacie graficznej niesie z sobą niesamowity, tajemniczy nastrój. Przy okazji z instrukcji można się dowiedzieć, że Charles Sturt, odkrywca tej pustyni, przypuszczał, że w środku Australii natknie się na słodkowodne morze. Z tego też powodu w trakcie jednej ze swoich ekspedycji miał ze sobą rozkładaną łódź.

Gra dzieli się na 2 etapy: w pierwszym gracze wykładają na przemian po jednym żetonie. Do wyboru mają żeton z dwoma zakrętami, albo żeton z rozstajem dróg. Każdy z graczy stara się połączyć dwa brzegi planszy – jeden brzeg północny i południowy, drugi wschodni z zachodnim. Rozmiar planszy wynosi 5×5.

Jeśli po pierwszym etapie gry wciąż nie będzie zwycięzcy (a zwykle tak jest, chyba że jeden z graczy gra wybitnie nieuważnie) – następuje druga część rozgrywki. Tu gracze używają żetonów z trzema zakrętami, kładąc je dowolnym żetonie z rysunkiem dwóch krzywych lub rozwidlenia leżącym w polu gry. Cel jest ten sam. Gdy któryś z graczy zdoła połączyć swoje brzegi planszy, wskazuje to połączenie przeciwnikowi. Jeśli temu nie uda się w swojej turze rozdzielić tej drogi przez odpowiednie dołożenie żetonu, przegrywa grę.

Jeżeli komuś wydaje się przy tym, że stworzyć zwycięskie połączenie to taka łatwa sprawa, to jest w błędzie. Przejście po drodze musi być możliwe po płynnych łukach. Nawet jeden ostry łuk zakrętu potrafi zburzyć wysiłek gracza.

Autor i wydawca

w jednej osobie, Günter Cornett, dokonał czegoś niezwykle rzadkiego. Połączył w jednym pudełku dobrej jakości rozrywkę, oryginalność pomysłu, wspaniałą estetykę i elegancką ekskluzywność.

Down Under dobrze funkcjonuje przy każdej ilości graczy. Przy widocznej abstrakcyjności niesie z sobą sympatyczną, kameralną, a zarazem bardzo taktyczną rozgrywkę. Sturt’s Stony Desert zaś to perełka, którą po kilku rozgrywkach wybieram dla rozgrywki 2-osobowej równie chętnie co Down Under. Co łączy obydwa koncepty to zdecydowanie taktyczny charakter rywalizacji i duża interakcja, przy zerowej losowości.

Obie gry, oprócz miłej, a zarazem wymagającej zabawy, gwarantują wspaniałe wrażenie estetyczne. Oprawa graficzna autorstwa japońskiego artysty Ro Sato jest sama w sobie dziełem sztuki. Szczególnie zachwycają rysunki australijskich zwierząt, inspirowane rentgenowskim stylem malarstwa aborygenów. Mnie osobiście szczególnie przypadło do gustu proste i surowe piękno Sturt’s Stony Desert.

Gra na pewno przypadnie do gustu osobom lubiącym gry kafelkowe z prostym i dobrze funkcjonującym mechanizmem. Kto oprócz konceptu i mechaniki kocha w grze piękna szatę graficzną, będzie tu pod właściwym adresem. Potrafię sobie też wyobrazić tą grę jako wspaniały i wykwintny prezent dla starszych graczy – naszych rodziców, a nawet dziadków. Jedynymi przeszkodami mogą być: niedostępność gry w Polsce oraz brak polskiej instrukcji. Prawdopodobnie to się jednak już wkrótce zmieni i – za małym przyczynkiem Spiellusta – gry Bambus Spieleverlag będzie miało w swojej ofercie jedno z polskich wydawnictw.

Na koniec warto dodać, że Down Under będzie sztandarowym produktem Bambus Spieleverlag na tegorocznych targach w Essen. W zeszłym roku wydawnictwo prezentowało grę jeszcze w prototypie. Oprócz Down Under na stanowisku Bambus Spieleverlag będzie też można znaleść interesującą abstrakcyjną grę logiczną Arktia – Stefana Kögla, wydaną w tym roku przez szwajcarskie wydawnictwo Murmel. Recenzja tej gry pojawi się na blogu Spiellust już wkrótce.

Vielen Dank an Bambus Spieleverlag
für die freundliche Bereitstellung des Rezensionsexemplars.
Dziękujemy wydawnictwu Bambus Spieleverlag
za udostępnienie egzemplarza do recenzji.

Punktometr Spiellusta

ocena ogólna: 7,5/10